Mijn Tongariro Alpine Crossing
1 februari 2018 - Ohakune, Nieuw-Zeeland
Vandaag neem ik een rustdag na mijn Tongariro Crossing van gisteren. Qua weer was de timing perfect, want vandaag raast de wind om onze Lodge in Ohakune. We krijgen het uiteinde van een cycloon uit de richting van de Pacific op ons dak en er wordt zo’n 40 mm regen voorspeld. De temperatuur is zeker 10 graden gezakt. Vandaag dus geen Crossing. Veel te veel wind en veel te gevaarlijk. Heb dus echt geluk gehad.
Een mooi voorbeeld hoe snel het weer hier kan omslaan. De Kiwi’s weten niet beter. Zijn er heel laconiek onder. “Quite a bit of a breeze today”.
Maar terug naar mijn belevenis tijdens de Tongariro Alpine Crossing, een tocht, zoals gezegd, van ruim 20 km langs 3 actieve vulkanen.
Ik had me thuis goed ingelezen en besloten om deze tocht niet op eigen houtje te gaan doen. Het is absoluut mogelijk en veel mensen doen dat ook. Maar, onbekend met dit gebied en rekening houdend met de eventueel snel veranderende weersomstandigheden tijdens zo’n Crossing, maakten dat ik gekozen had voor een z.g. ‘guided tour’. Want, ook al heb je het e.e.a. gelezen, je weet toch niet helemaal wat je te wachten staat. En eerlijk gezegd, was ik daar blij om.
Onze gids Gemma, een doortastende en zeer ervaren gids/studente geologie van ergens midden 20, checkte voor vertrek of we de goede outfit aan hadden, voldoende te eten én zeker voldoende water bij ons hadden. Een Chinees echtpaar dacht genoeg te hebben aan een halve liter voor z’n 2-en, maar werden resoluut naar een winkel verwezen om meer water in te slaan.
Ikzelf had 3 liter mee ( was aan het eind bijna op), eten voor een weeshuis en daarnaast op-alles-voorbereide-extra-kleding.
Onze groep bestond, naast Gemma, uit 7 personen: een echtpaar en een alleenreizende vrouw uit Engeland, het Chinese echtpaar, een Deen en ik.
Met een mini-busje werden we rond 9.00 afgezet bij het beginpunt in Wangatepopo op ongeveer 1100 m. Het was al best warm en ik was bang, dat het misschien té warm zou worden tijdens onze tocht, maar dat viel reuze mee.
Het eerste gedeelte gaat over een vlak stuk. Daarna is het alleen maar klimmen tot de z.g. Rode Krater en de rand van de Noord Krater op 1886 m. Gemma, die deze tocht al bijna 200 (!!) keer had gelopen, had ons goed geïnstrueerd en aangeraden om rustig voort te gaan, anders zouden we het na 4 of 5 uur wandelen echt gaan bezuren.
Na de top te hebben bereikt, begon de 1100 m lange afdaling. Vooral het eerste stukje dalen vereiste wat instructie afdaal-techniek over de z.g. ‘scree’, een helling met los, fijn puin met daarin ook nog losse stenen. Je moet letterlijk je hakken in de ‘scree’ ( dit keer niet in het zand😜) zetten en proberen gewoon rechtop te blijven doorlopen. Vooral niet te langzaam, want dan val je. Enfin, ik viel dus...maar daarna kreeg ik de slag te pakken.
Als beloning gingen we na deze inspanning lunchen bij het smaragd groene, naar zwavel ruikende kratermeer. Daar kan echt geen andere lunchplek tegenop! Zo onwaarschijnlijk mooi. En wat voel je je als mens in deze overweldigende omgeving nietig en kwetsbaar.
Vanaf deze schitterende plek was het nog zeker 4 uur dalen met steeds weer nieuwe en prachtige uitzichten. Tijdens onze afdaling zagen we op verschillende plaatsen zwaveldampen opstijgen. Een teken, dat deze vulkanen inderdaad nog steeds actief zijn.
Moe maar heel voldaan, bereikten we om 17.30 het eindpunt.
Bij ‘thuiskomst’ in Ohakune hadden mijn gast-echtpaar Alan en Susie de jacuzzi al voor me opgewarmd en met een koel glas rosé in mijn hand liet ik mijn vermoeide botten, benen en de rest in het heerlijk warme water glijden...
Pittige tocht zeg maar zo te lezen absoluut de moeite vd inspanning waard! En goed dat je deze tocht onder begeleiding hebt gedaan; veiliger maar ook gezelliger lijkt me.
Hoop dat je lekkere rustdag hebt gehad , beentjes omhoog! Liefs
Geniet zeker van mijn rustdag. Morgen lange reisdag: 6 uur in de bus naar Napier.
Het was een pittige tocht, maar zeer de moeite waard!
Wat een kleuren, heel bijzonder en de rookpluimpjes.....
Liefs
In Queenstown en Wanaka (waar ik vorig jaar nog was) is het nu 0 graden met kans op sneeuw!!! Geloof je toch niet. Het is hier zomer!!!
De special was weer een succes en de weergoden ons goed gezind, de enige mooie dag zonder neerslag deze week!
Geniet van je volgende etappe. Lieve groet.
Fijn dat de Special weer een succes was! Ging alles volgens plan met de bitterballen?
Wat een mooie verhalen weer, en wat een prachtige foto"s.
En wat kan jj toch heerlijk en met zoveel details je verhaal vertellen......
Kan weer iets aan mijn lijstje toevoegen.
De bitterballen Golf Special was top, zonnig, gezellig en heerlijk.
Goede reis verder, liefs van Sanny
Wat een conditie heb jij, wel een zware tocht lijkt mij dat, maar prachtig👍
Nou dat glas rosé in de jacuzzi had je dik verdiend !!
Nu maar verder genieten van je avontuur😄💕
En mazzel met het weer. De foto’s laten zien hoe bijzonder het daar is.
En nu een rustdag is zeker heerlijk. Wat een ervaring.
Zoooo leuk hoe je het schrijft. Geweldig.
Geniet lekker verder zo gegund. Lffs xx
Goede reis verder en liefs van ons. Pen G.
Wij genieten volop mee van jouw mooi beschreven belevenissen.
Het stormweer in NZ is zelfs nieuws in Nederland:
'Zo'n 600 toeristen zitten vrijdag vast in Nieuw-Zeeland door een storm. De zware regenval van de voormalige tropische cycloon Fehi zorgde voor overstromingen. Wegen zijn beschadigd, bomen ontworteld en hoogspanningslijnen geknapt.'
Zorg goed voor jezelf!
Jan
Op het Noord eiland viel het gelukkig mee. Wel heel veel wind. Nu is alles weer voorbij. Een beetje regen.
Zit inmiddels in Napier aan de oostkust.
Hoop dat je lekker uitgerust aan de volgende etappe bent begonnen!!!
🍷😴😎
Prachtige foto,s ook.
Liefs Trudy